«موقعیت مهدی» فیلمی قابل احترام

به قلم: جبار آذین

نمانامه – فیلم «موقعیت مهدی» نخستین ساخته سینمایی هادی حجازی فر که اهالی سینما و تلویزیون و تاتر و مخاطبان، او را به عنوان یک بازیگر مستعد می شناسند، بیش از انتظار جلوه کرد. گرچه «موقعیت مهدی» یک فیلم درجه یک سینمایی و در حد شان و منزلت شهید حماسه ساز «مهدی باکری» نیست، اما یک اثر کم اهمیت هم نیست. اهمیت آن به دو دلیل است:

نخست، اولین فیلم حجازی فر در مقام کارگردان سینما است و دوم، او در فیلمنامه و فیلم کوشیده با وفاداری به رویدادهای دفاع مقدس و مجاهدت های شهید باکری،گوشه هایی از زندگی مبارزاتی و ویژگی های انسانی و اخلاقی او را به تصویر کشد. راستش،در آغاز میل زیادی برای تماشای«موقعیت مهدی» نداشتم، چرا که کار اول کارگردان بود و تجربه تولید آثار شخصیت محور در حوزه سینمای دفاع مقدس، تجربه موفقی نبوده و اغلب فیلم های این گونه ضعیف و سطحی و شعاری بوده اند، اما تماشای لحظه به لحظه فیلم، نشان داد که حجازی فر، باکری و سینما را می شناسد و می تواند با زبان تصویر و سینما قصه بگوید. به همین دلیل، تصاویر ارایه شده از مهدی باکری و خانواده و نزدیکان او ناباور نبودند و با مخاطب ارتباط برقرار کرده و او را وارد زندگی خانوادگی و اجتماعی و مبارزاتی آنها می کردند. با آنکه همچنان بنا ندارم در ایام جشنواره، به نقد فیلمها بپردازم، ولی امتیازهای خوب «موقعیت مهدی»، به رغم برخی کاستیها در پژوهش، فیلمنامه، بازی ها و کارگردانی، این فیلم را که در بازگو کردن مضمون و محتوای خوب خود، توانا ظاهرشده، قابل احترام و ارزش می نماید.

نکته دیگر اینکه، حجازی فر با فیلم خود، از شهید مهدی باکری بد دفاع و او را تخریب نکرده و در حد بضاعت هنری اش، کوشش کرده از او چهره ای مقبول به تصویر کشد که به توفیق نسبی هم رسیده است.

«موقعیت مهدی» از یک سو، موقعیت مهدی باکری را در ملک و ملکوت می نمایاند و از سوی دیگر موقعیت خوب «هادی حجازی فر» را به عنوان کارگردان در سینمای آینده ایران، رقم می زند.