گفت و گو با «حنیف بحیرایی» محقق و نویسنده

 

نمانامه: حنیف بحیرایی، متولد ۱۳۶۳ محقق، نویسنده و فارغ التحصیل رشته ریاضی محض از دانشگاه بوعلی سینا همدان  است که هم اکنون در مدارس و آموزشگاه های تهران همکاری دارد. گفت وگویی با این نویسنده داشته ایم که برای آن دسته از افرادی که علاقمند به آموزش در رشته ریاضی و هندسه هستند می تواند حاوی نکات ارزشمندی باشد.

چه انگیزه ای باعث شد وارد عرصه نویسندگی شوید؟

از زمان تحصیل در مدرسه به نوشتن و مطالعه علاقه زیادی داشتم. با توجه به رشته دانشگاهی و شغل معلمی که انتخاب کرده بودم به تدریج در مسیری قرار گرفتم که با دانش آموزان خلاقی همراه شوم که همواره درگیر سوالات پیچیده و کشف راه حل های ریاضی بودند. سوالاتی که برای حل آنها خلاقیت ذهنی، سرعت عمل در محاسبات ریاضی و توانایی ارتباط دادن بین اجزای مسئله را می‌طلبید. همراه شدن با چنین دانش آموزانی و همچنین علاقه خودم با این موضوعات و این دست سوالات باعث شد که به فکر طراحی تعدادی از این سوالات شوم و توانستم نخستین کتابم را با عنوان «هوش ذهنی، خلاقیت هندسی » به رشته تحریر درآورم.

یعنی جرقه این انگیزه از ارتباط با این دانش آموزان در شما شکل گرفت؟ 

بله. بیشترین انگیزه را همراهی با دانش آموزان در من به وجود آورد و چون کار آموزشی و مشاوره ای در ارتباط با نحوه آموزش نیز انجام می دادم، یادداشت هایی نیز در روزنامه فرهیختگان منتشر کردم. در مجموع در ارتباط با کتاب های آموزشی پنج کتاب به چاپ رساندم.

در زمینه ویراستاری هم فعال هستید؟

بله. با همکاری دو تن از اساتید (دکتر محمد ضیایی موید و دکتر هاله آمیغی) در ارتباط با مسائل مشاوره ای ۳ کتاب ترجمه شده را ویراستاری کردم.

یک نویسنده حرفه ای باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

به طور معمول یک نویسنده حرفه ای در زمینه ای که علاقه دارد کنجکاو و پرسشگر است. از نوشتن و تغییر در نوشته خود استقبال می‌کند و تلاش دارد تا نوشته را برای خواننده روان، ساده و قابل فهم کند. با خلاقیت تمام به موضوع شاخ و برگ می دهد تا جذابیت نوشته را دوچندان و فهم موضوع را آسان تر کند.

چطور شد که برای نوشتن، آموزش ریاضی و هندسه را انتخاب کردید؟

از زمان تحصیل در دوره ابتدائی، درس ریاضی برایم نسبت به سایر درسها ساده تر بود. در محاسبات و ارتباط بین اجزای مسئله سرعت عمل بالایی داشتم و به هندسه نیز علاقه مند بودم. به تدریج و با توجه به تحصیلات دانشگاهی که در رشته ریاضی داشتم، فعالیت کاری و آموزشی خود را زمینه ریاضی و هندسه ادامه دادم و الان نیز در چالش سوالات پیچیده ریاضی و هندسی که نیازمند خلاقیت ذهنی هستند، با دانش آموزان علاقه مند همراه می شوم و از این کار لذت می برم.

به عنوان یک معلم چه توصیه ای برای همکاران آموزشی خود دارید؟

با توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان و اینکه هر کدام در زمینه متفاوتی استعداد ویژه‌ای دارند، بهتر است سعی کنند با راهنمایی و تشویق، آنها را در شکوفایی استعدادشان هدایت کنند. باید این نکته را در نظر گرفت که همه دانش آموزان استعداد یکسانی ندارند و هر کدام در رشته های متفاوتی پتانسیل موفق شدن را دارند. پس با داشتن انتظار مناسب و درست، سعی کنند آنها را به انتخاب مسیر درست تشویق و هدایت کنند.

علت ضعف دانش آموزان در مباحث ریاضی را چه می دانید؟

از مهمترین دلایل ضعف دانش آموزان می توان به دو مورد اشاره کرد. نخست؛ نادیده گرفتن تفاوت های فردی توسط معلم از همان شروع آموزش یادگیری در دبستان و در وهله دوم، عدم اهمیت دادن والدین در این مقطع به یادگیری مباحث پایه ریاضی، باعث می‌شود این ضعف تا پایان تحصیلات آنها ادامه پیدا کند. برای توضیح بیشتر یک مثال مطرح می کنم. دانش آموزی که مسائل پایه ریاضیات را در سال‌های قبلی به درستی یاد نگرفته است را در نظر بگیرید. او در سال تحصیلی جدید نمی تواند کاربرد آن مفاهیم را در مسئله های جدید تشخیص دهد. پس با داشتن ترس نسبت به عدم یادگیری موضوع، در کلاس درس حاضر می شود. او با داشتن یک پیش زمینه ذهنی که نمی توانم یاد بگیرم در کلاس حاضر می شود و  فقط جسم او در کلاس حاضر شده و ذهن او عملاً خاموش است. پس نباید انتظار داشت، یادگیری در کلاس درس برای وی اتفاق بیفتد. توجه به مسائل پایه ای ریاضی در سال های قبلی می تواند مشکل دانش آموزان را برای یادگیری بهتر و فهم درست ریاضی تا حد زیادی برطرف کند.