ورود «سرمایه» آری، ورود «پولشویی» نه!

به قلم: جبار آذین (منتقد و مدرس سینما)

پایگاه خبری نمانامه: مبارزات عدالتخواهان از زاویه فرهنگ، هنر، معنویات و ارزشها با پولشویی و پولشویان، با ورود افراد، گروه ها، شرکتها و جریان های غیر سینمایی که اهداف سیاسی، تجاری و حزبی را دنبال می کنند و همچنین رخدادهای مرتبط با امثال امامی و رضوی، در خصوص استفاده از سرمایه ها و افراد مساله دار، سبب مخدوش شدن یک موضوع مهم در عرصه فرهنگ و هنر و سینما و رسانه شده است.

سینما و تولید فیلم بر ارکان هنرمند، هنر، مدیریت، مخاطب و سرمایه استوار است و هرکدام از این مولفه ها باید در سینما، نقش و سهم و جایگاه خود را داشته باشند، ولی به دلیل نبود مدیریت و نداشتن ساز و کار تخصصی، قانونی و شفاف، سینمای امروز ایران دچار انواع بیماری ها و هرج و مرج است و مانند همه جای این مملکت، هیچ چیز و هیچ کس، سرجای خود نیست و این قرار نداشتن در جای خود، از منظر شرع و عرف و قانون، به معنای نبود عدالت است.

چنین آشفته بازار و نبود دانش و تخصص در حوزه مدیریت سینما و گاه تولید فیلم و جذب سرمایه، باعث بازشدن دروازه های سینما به روی هرکس و هر گروه شده و چون نظارت وجود ندارد، بر نابسامانی های سینمای کشور افزوده شده است. واقعیت اینکه، شما به عنوان سینماگر، چنانچه بهترین فیلمنامه با مضامین عالی و برترین عوامل فنی وهنری تولید فیلم را در اختیار داشته باشید، اما سرمایه ای برای ساختن آن که امروزه تولید یک فیلم معمولی چند میلیارد تومان هزینه دارد، وجود نداشته باشد، کاری از دستتان بر نمی آید و تولید فیلم مقدور نخواهد بود. ازآنجا که امکانات و تسهیلات فرهنگ و هنر و سینما در کشور ما براساس قدرت و جایگاه دولتی ها و ارگانی ها میان آن ها تقسیم شده و آن ها عمدتا از همفکران وهمسوهای خود پشتیبانی می کنند و امکانات خود را در اختیارآن ها قرار می دهند، شما مجبور می شوید برای تعطیل نشدن، بقای تولید و گرداندن چرخ زندگی خود به بخش خصوصی رجوع کنید تا شاید موفق به جذب سرمایه شوید. بدیهی اینکه سرمایه داران، آنهم در ایران سرمایه داری که بر مناسبات اقتصادی آن، دلالی سلطه دارد، به سود می اندیشند و بخشی از سرمایه آن ها مانند سرمایه جاری در کشور از سلامت و شفافیت دور است و امکان ورود هرگونه سرمایه به سینما وجود دارد. با این همه می شود، با گزینش مدیران متخصص و متعهد، جهت اداره امور سینما و مدیریت هوشمندانه، بهینه و هدفمند سینماگران، سرمایه ها را گزینش و شفاف و از آن ها برای تولید آثار خوب ملی سینمایی استفاده کرد.

بنابراین نباید با ورود سرمایه به دلیل برخی غلط ها و انحراف ها، به هنر و سینما مخالفت کرد و باید میان آن و فرصت طلبان پولشوی و باندهای مافیایی که در سینما و همه جاهستند، تفاوت قائل شد. سینما برای نجات از بیماری ها و بحران های خود، باید به اهل آن واگذار شود!