هنرمندنماها و جشنواره سیاسی/ سینمایی کن و…

به قلم: جبار آذین

نمانامه: جشنواره های هنری و سینمایی شهیر جهان از جمله اسکار و کن، جشنواره های ملی و مردمی و جهانی نیستند و اهداف سرمایه گذاران، سیاستگذاران و مجریان آنها در جهت خدمت به هنر و انسانیت نیست. این قبیل مراسم،گرچه در آغاز پیدایش توسط برخی هنرمندان و سینماگران، کم و بیش به عالم هنر و اندیشه نظر داشتند، ولی به مروربه ابزار قدرت ها برای سلطه و تامین منافع و صدور فرهنگ خودی و تخریب فرهنگ ملت ها و نفوذ سیاسی و فرهنگی، تبدیل شدند.

در واقع جشنواره های یادشده سیاسی/ سینمایی اند و اهداف اربابان سرمایه را در جهان هنر و سینما نمایندگی می کنند. بدیهی است آثار هنری و فرهنگی، سینمایی و تلویزیونی کشورهایی مانند ایران، صرف نظر از کمیت و کیفیت، به دلیل همسو نبودن مضمون و محتوا با اهداف آنها جایی در این شبه جشن های سیاسی و دولتی ندارد. با آنکه فرهنگ و هنر و سینمای امروز ایران به سبب حاکمیت سرمایه و پول سالاری، دور شدن از مردم و محتوا و حضور کار نابلدان و ناخردمندان در راس اداره امور فرهنگی و سینمایی و تقسیم شدن جامعه در میان طبقات اشراف و فقرا و به تبع آن شقه شدن فرهنگ به دو فرهنگ رسمی وفرهنگ ملی و دهها معضل دیگر داخلی و خارجی، اوضاعی بد و نابسامان دارد، اما این به معنای پشت کردن به ایران و ایرانیان و فراموش کردن دردها و رنج ها و ظلم های مردم به قیمت خوشایند خارجی ها نیست.

معمولا آثار هنری ایرانی در جشنواره های مذکور جای ندارند، مگر تولیداتی که با سرمایه ها و مشارکت خارجی ها ساخته شده و تصویرگر فلاکت و بدبختی ایرانیان باشند تا حاکمان آن جشنواره ها بتوانند از آنها ضد ایران و ایرانی بهره های سیاسی برند.

در همین امتداد،از فیلمهای به اصطلاح ایرانی و هنرمند نماهای ایرانی که هیچکدام نماینده هنر و فرهنگ ایرانی نیستند و در پی موقعیت و شهرت و ثروت اند، نباید انتظار داشت که به صرف حضور در جشنواره های خارجی، آن هم با اهداف تبلیغی متولیان سیاسی آن جشنواره، از موقعیت رسانه ای جشنواره ها با زیرکی و هوشیاری، برخلاف برنامه های جشنواره چی ها، به سود ایران استفاده کرده و از ایران و ایرانی و آزارهای جهانی و داخلی ضد مردم ایران سخن بگویند. این جماعت، اهل هنر و تعهد و تدین و انسانیت نیستند که بشود از آنها چنین توقعات داشت،آن ها مانند اربابان زر و زور و تزویر صرفا در پی سود و شهرت و ثروت و خودارضایی اند. از همین رو، از آنها و جشنواره های سیاسی و هنری و سینمایی، نباید انتظار خیر داشت!