نگاهی به زندگینامه فرشاد والایی

پایگاه خبری نمانامه: فرشاد والایی متولد ۲۱ تیرماه ۱۳۶۸ در گنبد کاووس استان گلستان، عکاس، گرافیست، دستیار کارگردان و سرپرست جلوه های ویژه در سینما و تلویزیون ایران است.

خانواده وی از کرمانج های مهاجری هستند که در طی دهه های گذشته از مناطق کردنشین غرب ایران به استان گلستان مهاجرت کرده اند. وی دوران کودکی و نوجوانی را در شهر گنبد کاووس گذراند و به هنرستان و رشته گرافیک روی آورد. با وجودی که در خانواده او، برادرش نوازنده بود و خواهر بزرگترش در زمینه هنر تحصیل کرده بود اما خانواده با مشکلات مالی مواجه بود و چون رشته گرافیک از جمله رشته هایی است که باید ابزاری برای آن تهیه می شد، موانع زیادی سر راه او سبز شد که بعدها با پشتکاری که داشت هر یک از آنها را برطرف نمود.

از طرفی اطلاعات زیادی در مورد گرافیک وجود نداشت که دوستان و نزدیکان را مجاب کند که چنین رشته ای در آینده می تواند آینده فردی او را تامین کند.

خود او در این باره می گوید: دوستانم آگاهی کمی در مورد گرافیک داشتند. آنها گمان می کردند که گرافیک چیزی شبیه نقاشی است و قانع کردن آنها کار دشواری بود. چرا که از نزدیکان ما هیچ یک گرافیست نبود!»

از طرف دیگر آن زمان امکانات کمی در زمینه کامپیوتر و نرم افزار بود و به همین دلیل در اوایل ورود به هنرستان، تردید و دو دلی در او رخنه می کند که با صحبت های دلگرم کننده یکی از معلمان هنرستان متحول می شود و تصمیم می گیرد به هر نحوی این رشته را ادامه دهد. از بین همکلاسی هایی آن دوران، او تنها کسی بود که با شرایط ناهموار آن روزگار و در شهری که کمترین امکاناتی در زمینه گرافیک نداشت، امید خود را از دست ندهد و راهش را ادامه بدهد.

بعد از موفقیت های خوبی که در دوران هنرستان عاید خود می کند نظر خانواده و دوستان را به خود جلب می کند و همین موضوع به انگیزه او قوت می بخشد.

به خاطر علاقه ای که در این فاصله به هنر عکاسی پیدا می کند، با تهیه یک دوربین، تصاویر زیبایی را از مناطق کمتر دیده شده استان گلستان ثبت و ضبط  کرده و به تشویق معلمش یک نمایشگاه عکس در این استان دایر می کند که با استقبال بی نظیری مواجه می شود.

در این سالها انگیزه او برای ساخت فیلم بیشتر شد و توانست مستند زندگی استاد مرتضی ممیز را بسازد. استاد ممیز طراح گرافیک، تصویرگر، استاد دانشگاه و او را پدر هنر گرافیک معاصر ایران می‌نامند.

همین امر باعث تشویق دو چندان او در زمینه فعالیت های هنری می شود و به همین دلیل به تهران مهاجرت کرده و در دانشگاه انقلاب اسلامی تهران پذیرفته می شود و تا مقطع کارشناسی در رشته ارتباط تصویری تحصیلات خود را تکمیل می کند.

در زمان دانشجویی موفق به ساخت چند کار موشن گرافیک، مستند، فیلم کوتاه و ساخت تیزرهای تبلیغاتی می شود که بخشی از معاش و خرج تحصیلی او را در می آورد.

«مستند۴۷» موشن گرافیک آن را به عهده گرفت و «تولد یک آوا» در تصحیح رنگ آن همکاری داشت و برای طراحی پوستر یک تئاتر، برگزیده جشنواره طراحی پوستر شد و لوح تقدیر خود را از استاد عزت الله انتظامی دریافت می کند.

بعد از این فعالیت ها به گروهی به تهیه کنندگی علی لدنی معرفی می شود و همکاری در نخستین  فیلم بلند سینمایی پاییز را در مقام سرپرست جلوه های ویژه تجربه می کند.

وی همکاری با فریدون حسن پور، محمدرضا ورزی و محمد کرمانشاهی را در کارنامه هنری خود دارد و در پروژهایی چون:

پاییز ۱۳۹۴

ناردون ۱۳۹۴

معمای شاه ۱۳۹۵

ایراندخت ۱۳۹۶

کوبار ۱۳۹۷

انتقال آتش ۱۳۹۸

در مقام طراح پوستر و سرپرست جلوه های ویژه همکاری می کند.

فرشاد والایی در این سالها با دختری ساکن سوئد و با اصالت کورد در تهران آشنا شده و همین موضوع منجر به ازدواج آنها می شود و از سال ۲۰۱۹ در کشور سوئد زندگی می کند. همسر سوئدی او با وجود اینکه داروساز است ولی به خاطر علاقه ای که به هنر سینما دارد در بیشتر پروژها به عنوان دستیار با او همکاری می کند.

والایی در مورد جلوه های ویژه معتقد است:

« در ایران جلوه های ویژه به صورت حرفه ای کار نمی شود، یعنی سبک کارهای ایرانی به این شکل است و متاسفانه این مسئله باعث شده خیلی از تهیه کننده ها تصمیم می گیرند که آخر کار را به طراح جلوه های ویژه واگذار کنند! در صورتی که باید از اول پروژه قرارداد ببندند. به همین خاطر هزینه ای در این بخش نمی کنند. گویا یک چیز نا آشناست. و این موضوع باعث می شود خیلی از کارها در فیلم لو برود!  چرا که همیشه دقیقه نود جلوه های ویژه خود را اضافه می کنند»