نقدی بر سریال ترور خاموش

جبارآذین

سریال متوسط حادثه ای، پلیسی وامنیتی ترور خاموش، با نگاهی تازه، فراگیر و متفاوت به موضوع کهنه و نخ نمای موادمخدر، قهرمانانه و ایرانی پسندانه به پایان رسید. ترورخاموش، گرچه بهترین سریال کارگردان آن در حوزه سریال سازی محسوب می شود و از دیگر سریال های متوسط سیما، یک سروگردن بالاتر و از سریال خوب و قوی گاندو ضعیف تراست، ولی معنا و مفهوم ترور و تروریست را مخدوش کرده است!

ترور خاموش به رغم برخی شعارگویی ها و سطحی نگری ها به موضوع های خانوادگی و معضلات اجتماعی و تلخ و سیاه نگری هایش، در چارچوب داستانش به نسبت پذیرفتنی و جمع و جور به پایان رسید، ولی خواسته و ناخواسته مانند فیلم ایرانی پسند لاتاری ، مبلغ و مروج مساله مهمی شد که امریکا و ایادی آن سال ها است با زوم روی آن در صدد محکوم و تخریب کردن ایران و ایرانیان هستند. بارها مسوولان و ایرانی ها علام کرده اند که با تروریسم و تروریست مخالف اند و در مبارزه با تروریستها، گامهای بزرگ هم برداشته اند. اما چگونگی قهرمان سازی و مبارزه با ترور و تروریسم، آن گونه که در ترور خاموش به تصویردرآمده است، با نظریه استراتژیک مخالفت ایران با تروریسم مغایر است.

در نگاه غیرایرانی، ترور خاموش، نمایشگر تروریست بودن ایرانی ها است، زیرا به روایت این سریال، ماموران اطلاعاتی و امنیتی ایران، قادراند، مخالفان جمهوری اسلامی را در سراسر جهان ترور کنند و در لاتاری و ترور خاموش این کاررا هم می کنند. آیا ارائه این نوع نگاه و تصویرازایران و ایرانی، تروریست بودن ایرانیها را در جهان به نمایش نمی گذارد. شاید هم از نگاه سازندگان ترورخاموش، تروریست ها و ترورها دو دسته اند، خوب وبد!

آنها که مامور اسراییل، سازمان سیا و دیگر سازمانهای جاسوسی و ضد بشراند، تروریست های بد و کارشان بد است و آنها که تروریست های بد و جاسوسان وعوامل آنهارا ترور می کنند، تروریست های خوب و کارشان هم خوب است. آیا این تصویری مغشوش از ترور و تروریسم و بهانه و مدرک محکوم کردن ایرانیان به عنوان تروریست، توسط شیاطین بزرگ و کوچک جهان نیست. آیا ترور خوب و بد دارد یا اساسا تروریسم بد ومحکوم است؟