عزت الله جامعی ندوشن مردی از جنس خورشید!

به قلم: لیلا سعیدی ( مجری و بازیگر)

پایگاه خبری نمانامه: عزت‌الله جامعی بازیگر و تهیه کننده سینما، تئاتر و تلویزیون درگذشت.

خبر همین اندازه ساده و کوتاه بود،اما تلخ…

گویا عادت کرده‌ایم ذهنمان را با آدمهای پر حاشیه و شاید اسطوره‌های موقت یا تقلبی درگیر کنیم و انسانهای ساده را ساده به فراموشی بسپاریم، اما باید بگویم ساده بودنش به معنای معمولی بودن نبود. ساده بود، ساده حرف می‌زد، ساده می‌خندید، ساده زندگی می‌کرد، ساده درس می‌داد و همه چیز را ساده می‌گرفت. همین سادگیها خاصش کرده بود. رابطه‌اش با دانشجوهایش بسیار عمیق و پدرانه بود. کسی نبود که بتوانی فراموشش کنی. من اساتید بسیاری داشتم ولی همه‌شان را دوست نداشتم. همه‌شان را یادم نیست، برخی را شاید به اجبار تحمل می‌کردم تا واحدم را پاس کنم اما استاد جامعی کسی بود که برای نشستن سر کلاسش  بازیگری را یک ترم به تعویق انداختم.

عزت‌الله جامعی ندوشن معلم، استاد دانشگاه، بازیگر، تهیه‌کننده و از همه مهم تر یک انسان شریف بود.

اغلب اوقات نقشهایش بسیار دور از شخصیت واقعی‌اش بود و به قول استاد نزدیک بود برای شخصیت صفدر زالو در سریال خاله سارا کتک بخورد.  کاش فقط یک بار، یک دقیقه خودش را بازی می‌کرد تا همه مثل ما شانس سرشار شدن از مهربانیش را می‌داشتند، کاش خودش را بازی می‌کرد با آن نگاه گیرایش، هیمنه‌ی مردانه و صدایش که چنان خوش طنین و رَسا بود تا هر مخاطبی را وادار به شنیدن کند.

اصالتش به ندوشن (استان یزد) بر می‌گشت، شاید سادگیُ وقارش را از کویر به ارث برده بود. خونگرمیش جنس خورشید داشت و صبور بود شبیه درختی که در مرز خشکی و آبادی‌است اما برای بقا چشمش به نیمه‌ی پر منتِ آبادی نیست، منتظر باران است.

وقتی خبر فوت استاد را شنیدم آهی عمیق بر دلم نشست از قصورم در کم دیدنش از اینکه به همین راحتی غفلت می‌کنیم و قدردانی از اساتیدمان را که بسیار بر گردنمان حق دارند موکول می‌کنیم به فراموشی و فراموشی چه گناه بزرگیست!

تلنگر عمیقی بود بر دلم تا حواسم باشد چقدر کمیاب هستند اساتیدی که برایمان خاطره‌های خوب ساختند و آموزه‌هایشان زندگیمان را سامان داد.