دکتر ایرج صراف گیلان پژوه سرشناس درگذشت

دکتر ایرج صراف ایران دوست و گیلان پژوه ما ، دکتر ایرج صراف دو روز گذشته از دنیا رفت و در بهشت زهرا آرمید.
دکتر صراف ، متولد ۱۳۱۲ رشت، پزشک جراح ،تحصیلکرده آلمان ، اهل قلم و کنشگر سیاسی و اجتماعی بود. مدتی هم انجمن ادبی هنری گیلانیان را مدیریت کرد و خود از اعضای انجمن ادبی ایران بود که آن زمان در دفتر دایره‌المعارف ایران شناسی تشکیل می شد. آخرین بار به این انجمن در فرهنگسرای نظامی گنجوی آمد و کتاب تازه چاپش را برای من آورد.
وی نویسنده چند عنوان کتاب بود که دو عنوان آن به شخصیت های گیلان مرتبط می شد. یکی ، میرزا کوچک خان و دیگری آرسن میناسیان یک مسیحی ساکن رشت. از او چندین مقاله هم در مطبوعات به چاپ رسیده بود از جمله مقاله ای با عنوان کند و کاوی در ریشه یابی شآن نزول ترانه مرا ببوس حسن گلنراقی که در مجله حافظ در دی ماه هشتاد وهشت جاپ شد و مقاله ای دیگر در همان مجله در تیر ماه سال هشتاد و نه.
از جهت سیاسی و فعالیت های حزبی، دکتر صراف معتقد به مبارزه در درون کشور و از طریق توسعه ظرفیت ها و راهکارهای موجود یعنی مطالبه گری حقوق ملی بود و از این نظر به اخذ مجوز برای حزب ایران و شرکت در انتخابات توصیه می کرد. صراف در همین راستا به خط خود طرح و پیشنهادی داد که من به عنوان دبی کل حزب ایران در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کنم. من ‌در ۱۳۸۸ در انتخابات ثبت نام نکردم اما دستخط پیشنهادی او را در بخش پایانی کتاب ایران نامه عینا چاپ عکسی کردم و طوماری را هم که خود او در کنار دیگر اعضای حزب ایران امضاء کرده بود ، چاپ کردم. به هر حال او مانند مهندس بیانی و سرلشکر فربد پشتیبان رسمیت دادن به حزب ایران و شرکت در انتخابات بود و به تحریم انتخابات عقیده نداشت.

پرفسور سید حسن امین