برشی از کتاب « برادران کارامازوف »

پایگاه خبری نمانامه: برادران، از گناه آدمیان مهراسید. آدمی را حتی در گناهش هم دوست بدارید، چون محبت شما جلوه ای از محبت ملکوتی است و والاترین محبت بر روی زمین است. تمامی آفرینش خدا را دوست بدارید، تمامی و هر دانه شن در آن را. هر برگی را دوست بدارید، و هر شعاعی از روشنایی خدا را. حیوانات را دوست بدارید، نباتات را دوست بدارید، همه چیز را دوست بدارید. اگر همه چیز را دوست بدارید، راز ملکوتی درون آنها را حس خواهید کرد و زمانی که آن را حس کنید، هر روز بهتر از پیش به آن پی خواهید برد. و در آخر کار با محبتی همه جانبه تمامی دنیا را دوست خواهید داشت. حیوانات را دوست بدارید: خدا به آنان مبادی اندیشه و شادی برنیاشفته عطا کرده است. آن را برنیاشوبید، آنها را آزار مرسانید، از شادیشان محرومشان مگردانید، کاری بر خلاف اراده خدا مکنید. ای انسان، بر اشرف بودن خودت به حیوانات فخر مفروش؛ آنها از گناه مبرایند. و تو با آن بزرگیت، زمین را با پیدا شدنت بر روی آن می آلایی، و نشانه های آلایشت را پس از خودت بر جای می نهی – افسوس که این موضوع تا حدودی درباره تک تک ما صادق است. به خصوص کودکان را دوست بدارید، چون آنان هم چون فرشتگان از گناه مبرایند؛ آنان زندگی می کنند تا دلهامان را صافی و بی غش سازند، و چنان که گویی راهنماییمان کنند. وای بر کسی که کودکی را آزار بدهد! پدر روحانی یادم داد که کودکان را دوست بدارم. این شخص مهربان و ساکت در دوران آوارگی هامان اغلب از خرده پولهایی که به ما می دادند برای کودکان شیرینی می خرید. بدون ابراز محبت از کنار کودکی نمی گذشت، سرشت این شخص چنین است.
از بعضی اندیشه ها آدمی مبهوت بر جای می ماند، به خصوص از مشاهده گناه آدمیان، و از خود می پرسد که آیا بهتر است زور به کار برد یا محبت فروتنانه. همواره تصمیم بگیرید که محبت فروتنانه به کار برید. اگر یکسره روی این نکته به تصمیم برسید، تمامی دنیا را می توانید مسخر خویش سازید. دوست داشتن فروتنانه عجیب پر قدرت است، پرقدرت تر از هر چیز، و چیز دیگری مانند آن نیست.
از کتاب « برادران کارامازوف » جلد اول نوشته ” فئودور داستایفسکی ” ترجمه صالح حسینی صص۴۴۷−۴۴۸.