کانون کارگردانان باید بزرگ بیندیشد و عمل کند!

به قلم: جبار آذین ( منتقد و مدرس سینما)

پایگاه خبری نمانامه: اعتراض بیانیه ای کانون کارگردانان سینمای ایران، گرچه از سکوت و مماشات بهتراست، اما از اعتراض بنیادین، اساسی، اصولی و ساختاری، فاصله ها دارد. کانون کارگردانان که باید ستاد تفکر و پیشاهنگ حرکت های بزرگ و سازنده و تعالی بخش سینما باشد، در عمل، مانند اغلب صنوف سینما، منفعل و دست کم، کم فعال و کم تاثیراست و فقط گاه به مناسبتی و یا همسویی نسبی با برخی صنوف، آن هم در حد صدور بیانیه، خود را می نمایاند و در دیگر ایام، چون فرزندی سربزیر، گوش به فرامین باند حاکم بر خانه سیاسی و تجاری سینما دارد.

این بار هم، گرچه با تاخیر در برابر سخنان یکی از نمایندگان مجلس که عضو کمیسیون فرهنگی آنهم است، از خود واکنش نشان داده است. با آنکه اقدام کانون، قابل تامل است، ولی اقدامی کوچک، مقطعی، گذرا و مخالفت با معلول است که هیچ بازخورد و تاثیر سازنده ندارد.

دوستان کانون و دیگر  دوستان سینماگر، باید افق نگاه خود را وسیع ترکرده و از محدود اندیشی و سروکله زدن با معلول ها خود را رهایی بخشند. سینماگران و هنرمندان باید توجه داشته باشند که حرف ها و نظرهای آقای نوباوه، نشات گرفته از یک دیدگاه اعتقادی/فرهنگی/سیاسی و اجتماعی است و صاحبان این دیدگاه در جامعه ما دارای خاستگاه و جایگاه اجتماعی/سیاسی هستند.

آنچه را امروز نماینده یاد شده مجلس بازگو می کند، دیروز با همان مضمون و محتوا از زبان وزیر ارشاد و پیشتر از تریبون همفکران و همسوهای آنها شنیده ایم. به عبارتی حرف های آقایان نوباوه و اسماعیلی، حرفها و باورهای یک جریان فکری ریشه دار است. از همین رو، آنها بیان کننده دیدگاه های طیف خودهستند. همان گونه که دولتمردان پیشین هم، نماینده تفکرات، اهداف و سیاستهای گروه خود بودند. لذا مخالفت و اعتراض به سخنان افراد یاد شده، بدون بحث و نقد عالمانه و تخصصی نگاه آن ها و کسانی که ایشان، آنها را نمایندگی می کنند، درگیری با معلول ها و اقدامی بدون نتیجه و تاثیر است، چرا که شاید امروز اعتراض های محدود، نظرات تهاجمی بعضی از آن ها را محدود کند، ولی شک نباید داشت که فردا همین سخنان و به طور قطع تندتر و اجرایی تر شده آنها را از زبان دیگر همفکران آن ها خواهیم شنید و دید. به همین دلایل، کانون و دیگر سینماگران، برای حفظ حیات و بقای خود و سینما، باید مستدل و قدرتمند، تفکرات و اقدام هایی که ممکن است، سینما و هنر را به قهقرا سوق دهند، به چالش کشند!