چرا کسی حال تاتر و تاتری ها را نمی پرسد؟

به قلم: جبار آذین

پایگاه خبری نمانامه: هنرمندان فرهیخته تاتر که با یک دست سبد بینش و دانش و فرهنگ را با عشق به هنر در دست گرفته و سبدی خالی از درآمد و حمایت در دست دیگر دارند،به رغم تمام کمبود ها و کاستی ها و بی اعتنایی ها به حرفه ای ها و جوانان مستعد و اندیشه مند، پرچم تاتر فاخر و ملی کشور را در اهتزاز نگهداشته اند، امروز بیش از دیروز مظلوم واقع و به حال خود رها شده اند. در شهرستان ها با آنکه استعداد های درخشان تئاتری فراوان است، ولی چون بودجه و حامی ندارند، اوضاع تئاتری ها بیش از تهران نابسامان است. واقعیت اینکه تاتر در کشور ما به دلیل درست درک نشدن و جدی نگرفتن آن از سوی مسوولان فرهنگی که از فرهنگ، فقط صندلی نشینی آن را یاد گرفته اند،به هیچ عنوان برای تئاتری ها منبع درآمدزایی محسوب نمی شود. از همین رو اغلب هنرمندان تاتر برای اداره زندگی خود به ناچاربه مشاغل دیگرکه هیچ ارتباطی با هنر و تاتر ندارد و گاه بسیار طاقت فرسا است،اشتغال دارند. این در حالی است که تاتر در ایران، قدمت و جایگاه والا دارد و عده کثیری از چهره های شهیر عرصه های ادب و هنر و سینما و تلویزیون از تاتر برخاسته اند. از نگاه برخی تاتر،چیزی در حد تعزیه های آماتوری است که در کوچه و خیابان اجرامی شود و نمی خواهند بفهمند و بدانند که تاتر هنری ملی و جهانی و تعزیه هنر و آیینی دینی است و باید مورد احترام و حمایت قرارگیرند. در سالهای اخیر به علت سلطه نگاه سیاسی و تجاری برحوزه های فرهنگ ،موسیقی، سینما و تاتر،گروه هایی به ناچار راه استقلال را در پیش گرفته و برای ادامه حیات هنری، با تکیه بر سرمایه بخش خصوصی، با شکل دهی تئاترخصوصی، سهم خودراازتاتردولتی وارگانی جدا کرده و جماعتی هم بادورشدن ازمردم و توجه به مضامین و محتوا،تاتر اشرافی رادایرکرده و به کاسبی مشغول اند. دراین اوضاع وانفسا،بایورش کرونا، وضع تئاتری هابدترهم شده است ونبودشرایط مناسب و امکانات،سبب شده تا تاتریهای سختکوش با دست های خالی نتوانند،حرفها و هنرخود را به روی صحنه ببرند. گر چه اجرای طرح های نمایش آنلاین، گروهی را به تولید و نمایش تئاترها در فضای مجازی ترغیب کرده،اما همین امکان هم از بیراه های باند و پارتی و بی عدالتی می گذرد و دست های بسیاری را از تولید آثاری اینگونه هم تهی کرده است. به عبارتی تاتر و تاتری ها، امروز دست تنگ تر،محصورتر و محدودتر از دیروزاند. بر مسوولان مدعی فرهنگ و هنر و تاتر واجب است تا به یاری تئاتری ها بیایند وب ویژه دست گروه هایی که کرونا، باعث خسارت های مادی آن ها شده را بگیرند.