گفت و گو با مهدیه نساج بازیگر سینما و تلویزیون

پایگاه خبری نمانامه: مهدیه نساج از جمله بازیگران خوش آتیه سینما و تلویزیون ایران است که در طی این چند سال توانسته است جایگاه خود را در مقام بازیگر تثبیت کند. گفت و گوی کوتاهی با ایشان داشته ایم که شما را به آن دعوت می کنیم.

خانم نساج لطفا برای مخاطبین ما مختصری از زندگی خودتان بگویید و چه انگیزه ای باعث شد وارد عرصه بازیگری شوید؟

من متولد ۱۳۶۰ در تهران و دارای مدرک لیسانس کارگردانی سینما از دانشگاه سوره و همچنین فوق ‌لیسانس روانشناسی بالینی هستم. سال ۸۷ به طور اتفاقی برای یک سریال کودک به نام  «چل تیکه»  انتخاب شدم  و بعد از آن وارد آموزشگاه استاد سمندریان شدم و علاقه‌ زیادی به تئاتر در من به وجود آمد که باعث شد سالها در تئاتر فعالیت کنم. تا سال ۹۴ فقط تئاتر و فیلم کوتاه کار می کردم. تا اینکه برای سریال آسپرین انتخاب شدم و بعد از آن در سریال زیر پای مادر، مینو، سینمایی گلدن تایم، بوتاکس، لابی، دشت خاموش و سریال بیگانه‌ای با من است، که به زودی از شبکه ۲ پخش می شود، ایفای نقش داشتم.

به نظر شما چه تفاوت هایی بین بازیگری در تئاتر، سینما و تلویزیون وجود دارد؟

در مدیوم تئاتر، بازیگر همیشه در فول‌شات است و زبان بدن اهمیت پررنگ‌تری دارد و به دلیل فاصله از تماشاچی، ممکن است کمی غلو در حالات چهره نیاز باشد. ولی در تصویر، کوچکترین میمیک روی پرده دیده می شود.

از بین بازیگران داخلی و خارجی بازی کدام یک را می پسندید؟

بازی خیلی از بازیگران را می‌پسندم و هر بازیگری در کارنامه‌ی خود بازی های خوب و بد دارد.

نظر شما در مورد مهاجرت از ایران چیست؟

به شخصه آدم مهاجرت نیستم!

چرا سلبریتی ها به طور مستقیم وارد عرصه سیاست نمی شوند، ولی در چند دهه گذشته از کاراکتر و یا از یک جریان سیاسی خاص حمایت کرده اند؟

این سوال را باید از خود آنها پرسید. فکر می‌کنم شغل یک بازیگر و هنرمند چیزی غیر از سیاست است. ولی طرفداری از اصلاحات در ذات هنر نهفته ا‌ست و هنرمند از هنرش برای اصلاح خود و جامعه استفاده می‌کند. پس طبیعی است که طرفدار اصلاحات باشند.

چه دلیلی داشت که روانشناسی بالینی بخوانید و مشغول به کار در این رشته شوید؟

به این دلیل که به حرفه‌‌ام خیلی کمک می کرد و بهترین رشته‌ای بود که می شد در کنار بازیگری ادامه داد. چون هر دو رشته به رشد و پیشرفت هم کمک بسیار زیادی می‌کنند.

چه توصیه ای برای افراد علاقمند به بازیگری دارید؟ 

توصیه‌ام به علاقمندان بازیگری این است که حتی‌المقدور شغل دیگری هم داشته باشند. چون در غیر این صورت مجبور می شوند هر کاری را قبول کنند و ممکن است از استانداردهایشان خیلی فاصله بگیرند.