مستقل های سینما، امروز بی پناه تر از دیروز!

به قلم: جبار آذین

پایگاه خبری نمانامه: یک دوست سینماگراز طیف مستقل های سینما که فیلم هایش را عمدتا با استفاده از سرمایه بخش خصوصی و پول توجیبی خودساخته است و گرچه ازحق طبیعی و قانونی خود؛ گرفتن وام هم بهره برده است، ولی مانند اغلب سینماگرانی که روی پای خود ایستاده واهل رانت و زد و بند و مجیزگویی وعضو هیچ گروه و جریان سیاسی هم نیستند، در ارتباط با یادداشتی که درباره مجید مجیدی و فیلم خورشید نوشته و در آن از زاویه و نگاه و منافع و مصالح ملی سینمای ایران، خواستار حمایت سینماگران کشور از سخنان و مواضع ضد امپریالستی و محکومیت تحریم ها توسط این سینماگر ارزشی شده بودم، با تاکید بر محکوم کردن تحریم های آمریکا ضد ایران، با تذکر ادامه حضور و مقاومت خود در گروه مستقل و سلامت اندیشان سینما، در پای یادداشت من نوشته است: « درود بر شما که تریبون عدالتخواه فرهنگ و سینمای کشورهستید. می خواهم به نکاتی که خود شما، بارها بر آن انگشت گذاشته و مدافع آن هستید، اشاره کنم. در اوضاع بد و غم انگیز کنونی که کرونا، رونق را از سینما گرفته و حیات آن و به تبع آن حیات سینما گران کشور را تهدید می کند، امروز هم مانند دیروز و قبل از آمدن کرونا، ما مستقل ها که به هیچ کس و هیچ جا وابسته نیستیم، تنها وغریب تراز هر زمان هستیم و به دلیل تعطیل سینما، وضع مناسبی نداریم و با قرض و قوله، چرخ زندگی خود را می گذرانیم و کسی بویژه به قول شما، نامسوولان سینما به فکر ما نیستند. درعوض امروزهم مانند گذشته، چنانچه حمایت و کمکی باشد که هست، داخل کیسه سینماگران حزبی و سیاسی می شود و چیزی دست ما را نمی گیرد، در حالی که ما برای دریافت یاری نسبت به دیگران در الویت هستیم. من هم مانند شما از دوستمان آقای مجیدی برای حرفهای درستش تشکر و از او حمایت می کنم، ولی شما خوب می دانید و بیش ازهر کس بر آن اصرار داشته اید که پول و امکانات و تسهیلات سینما، میان گروه ها و جریان های سیاسی دولتی و ارگانی تقسیم شده و آن ها همچنان از سینماگران همسوی خود حمایت می کنند.

اکنون هم در این شرایط نابسامان همین کار را می کنند. به همین دلیل شکر خدا آن ها اوضاع بدی ندارند، اما ما…بگذریم، لطفا باز هم و هزار بار دیگر برای وجدان های بیدار، از ما و ناعدالتی ها وکژیها در سینما بنویسید که شما را سخنگوی راستگوی سینما می دانیم. سپاس ازشما.

با تشکر از این دوست سینماگر، مجدد بر مبارزه سینماگران با ناعدالتی و کجروی و انحراف های سینمای کشور و حمایت ملی از حضور جهانی سینمای ایران، صرفنظر از تعلقات سیاسی و جناحی، تاکید می کنم. روزملی سینما در دوران حاکمیت سینمای ملوک الطوایفی و نبود سینمای ملی در ایران مبارک!